ملودی شهر خاموش یک اجرای خصوصی پیانو–آواز بود که با همکاری پلتفرم پرسه و گروه باران، در دل شهر مشهد شکل گرفت؛ اجرایی که در پنج قطعه‌ی موسیقایی، به روایت مفاهیم حساسی از زندگی شهری پرداخت—از تخریب بافت‌های شهری و محدودیت اجرای موسیقی تا خاموشی فضاهای عمومی و مهاجرت از شهر. هر قطعه، نگاهی شاعرانه و در عین حال انتقادی به بخش‌هایی از مشهد بود که صداهایشان در همهمه‌ی عدم توازن در توسعه خاموش مانده‌اند.

در این پروژه، بنا به انتخاب کیوریتور اثر، آرینان زان‌پور، ما در استودیو بکر مسئولیت طراحی بخش تصویری را بر عهده داشتیم. در پاسخ به این پنج روایت صوتی، پنج موشن‌گرافیک مستقل طراحی کردیم تا فضای هر قطعه را نه‌فقط به‌عنوان یک همراه تصویری، بلکه به‌مثابه بازتابی از لحن، احساس و نقدِ آن، روی صحنه بیاوریم. تلاش کردیم هر موشن، خود به‌تنهایی نیز حامل روایتی باشد—گاهی خنثی و خونسرد، گاهی دل‌زده، و گاه پر از اشتیاقی گمشده.

«ملودی شهر خاموش» برای ما تنها یک پروژه‌ی تصویری نبود؛ فرصتی بود برای لمس دوباره‌ی شهری که در آن زندگی می‌کنیم—شهری با صداهایی شنیده‌نشده. در این همکاری میان موسیقی و تصویر، چیزی شبیه گفت‌وگوی پنهانی شکل گرفت: گفت‌وگویی بی‌واسطه با مشهد، در ستایش آن‌چه هنوز زنده است، و در اندوه آن‌چه آرام آرام ناپدید می‌شود.

طراحی در بهار ۱۴۰۴

طراحی در استودیو بکر
با همکاری پلتفرم پرسه
و گروه باران

فعالیت‌های انجام شده

تصویر‌سازی
موشن گرافیک
طراحی پوستر